Steins;Gate 0 – 8. Bölüm

Ciğerimiz kalmamıştır.

Öncelikle belirtmem gerekiyor ki geçen hafta iyi ki bulundukları evrenin divergence numarasını yazmamışım. Çünkü animeye özel bir yerdeydiler, VN’dekinden farklıydı. Demek ki bu yüzden geçen hafta bölüm sonunda numarayı karışık verdiler bize ki tahmin yürütemeyelim.

Başlangıçta labdayız, aşağı yukarı geçen hafta herkesin tahmin ettiği gibi Alfa’ya geçtik. Bizimki Kurisu’yu gördüğü gibi sarılıyor. Açıkçası izlerken tam bu an “eyvah bölüm sanırım güzel olmayacak” diye tedirgin olmuştum. Zira o kadar hızlı geçen bi sarılma oldu ki, yani ben böyle doya doya sarılacak veya müziği yoğun yoğun verecekler sanıyordum. Bu sarılma çünkü Okabe’nin ilk kez gerçekten hüngür hüngür ağladığını fark ettiği kısım olmalıydı. Ağladığını Kurisu fark edince o da ona sıkıca sarılıp sırtını sıvazlayacaktı. Bunu çok beklemiştim, beni genelde çok etkiler böyle ağlayan birinin teselli edildiği sahneler. Ama olmadı, Kurisu bön bön baktı ve açılış girdi

Şimdi bir şeyi açığa kavuşturalım. VN’de nasıl olduğunu anlatayım tüm bu kısmın. Birincisi, bu sahne o kadar kısa ki VN’de, yani kıza doyamadan geri dönüyorduk. O yüzden anime için çok tedirgindim, yarım bölüm yapıp geçecekler mi acaba diye korkularım vardı. VN’de şu sarılmadan sonra yaşanan diyaloglar aşağı yukarı animedekiyle aynı. Mayuri’nin ölümünden haberdar olması, Kurisu’nun labı sırf Mayuri’nin hatrına sık sık ziyaret ettiğini söylemesi. Okabe’nin tedirginliği, Kurisu’nun gidip elini tutarak onu sakinleştirmesi falan. Buralar aynı. Hatta VN’de bir de ek olarak Mayuri’nin ölümünü öğrendiği an Okabe içinden “Acaba tren mi çarptı? Yoksa vurdular mı?” diye türlü olasılık geçiriyor. Tabii hiçbiri olmadı, Mayuri kalp krizinden öylece öldü.

Sonrasındaysa Okabe yine hava almaya çıkmak istediğini söylüyor. Kurisu’nunsa burada küçük bir cümlesi var: “Dayan.” Okabe dışarıda dolaşırken bir anda Kurisu’nun bu cümlesi şimşek gibi çakıyor ve Kurisu’nun aslında ne ima ettiğini anlıyor. Koşarak laba geri dönüyor ve Kurisu’yu mikrodalganın yanında yakalıyor. Bizi öyle görünce Kurisu her şeyi itiraf ediyor. Meğer işte Kurisu kendi kendine uzun zamandır dert ediyormuş bu mevzuyu. O yüzden aleti tekrar tamir etmiş ve 1 haftadır da kendine d-mail gönderip göndermemek arasında gidip geliyormuş. Tam bu düşüncelerinin ortasındayken de Okabe işte mekanı basmış. Zaten hatırlarsanız mekana ilk geldiğimizde Kurisu yine perdenin arkasındaydı ve biz birden gelince panikliyordu, makineyi tamir ettiğini de yine bizden saklamıştı. Kendi kendine planlar yapmış yani anlayacağınız. Karar almasında etkili olan kısımsa bizim Beta’dan geldiğimizi anlamış olması. Çünkü bizim Beta’dan gelmiş olmamız demek = Kurisu yerine Mayuri’yi seçmiş olmamız demek. Kurisu zaten kendi kendine bunun vicdan azabını çekerken bir de üzerine Beta’dan Okabe çıkageliyor. Karar vermesindeki son aşamayı da ona sağlamış oluyoruz böylece.

Sonrasında geçen konuşmalarsa animedeki o veda sahnesiyle aşağı yukarı aynı, pinky promise falan dahil. O söz verildikten sonraysa Okabe içinden bir sürü güzel şey söylerek veda ediyor Kurisu’ya. Öpüşme yok, o kapanıştaki ek sahne falan yok. Kurisu da sürekli gülümseyerek ve iyi yanaşarak uğurluyor Okabe’yi. Cidden Okabe’ye iyi gelen tek şey Kurisu, bu kısa sahnede anlıyoruz. Neyse, gelelim animeye şimdi.

Okabe Alfa’da olduğunu fark eder ve kendini dışarıya atar. Etrafta biraz gezindikten sonra parka gidiyor. Telefonundaki mesaj kutusuna bakıyor ve görüyoruz ki Daru buna mesaj atmış Mayuri’nin kalp krizi geçirdiği gün. Hastaneye kaldırmışlar, anne babasını falan da çağırmışlar. Tabii kurtaramıyorlar kızı, son mesaj hastaneye giderken atılmış. Okabe bir türlü anlayamıyor neden Alfa’ya geri döndüğünü. Bu sırada ekranda ufak bir süre Rusya’daki deprem haberi gözüküyor. Burada bize ufak bir ipucu vermeye çalışmışlar. Aslında biraz gerçek hayattaki komplo teorilerini okuyanlar bu depremleri bir yerlere bağlayabilir 😛 Ufak ipucu bir yana, bakalım ilerde nerelere bağlayacaklar.

Yuki Chaos;Head’den FES cosplayi yapmış

Diğer 2 kız da C;H’deki üniformaları

Derken bizimkini Daru görüyor. Faris’in mekana gidiyorlar, Luka ve Fubuki de burada. Herkes aynı Beta’nın başındaki gibi şaşkın. Çünkü Mayuri öldükten sonra Okabe yine Akiba’ya uğramayı komple kesmiş, hâliyle onu böyle görünce ne yapacaklarını bilemiyorlar bir süre. Fubuki gelip kendini Okabe’ye tanıtıyor. Açıkçası bu kısımda sanırım mantık hatası olmuş çünkü labda hepsinin topluca çekildiği fotoğraf var. Orada Fubuki de gayet bizimkilerin arkasında duruyor, o zaman tanışmış olmuyorlar mı? Düzeltirler artık bluray çıktığı zaman, yoksa oturmuyor o kısım.

Söz konusu fotoğraf

Okabe yine bu sahnelerde tıpkı ilk sezondaki gibi “ya Mayuri’nin yaşadığı bir evren olsaydı” muhabbetlerine giriyor. Fakat beklenmedik bir şey oluyor ve Daru bizimkini alıp dışarı götürüyor. Bir güzel de hırpalıyor onu. Hırpalamakta haklı çünkü tam her şeyi değiştirmek üzereyken bu kararından vazgeçen yine kendisi olmuştu. Vazgeçişten kasıtsa Echelon’dan o ilk D-mail’i silmek için Okabe’nin basması gereken Enter tuşuydu. Echelon dedikleri kafa karıştırmasın, bunların attıkları ilk D-mail SERN’in Echelon adındaki sistemine takılıyor. Daru tüm bu sistemi hackliyor ediyor ama Okabe tuşa bir türlü basmadığı için Mayuri bir şekilde ölüyor. Ayrıyeten öğreniyoruz ki Okabe D-mail’i geri almamış ama önlem olarak tüm makineleri falan parçalamış. Demek ki bu yüzden SERN gelip bizimkileri bulamamış. Alfa Okabe yaptığından pişman olsa da en azından işin sonrasını garantiye almış. Üstte VN’de aslında Kurisu’nun gizliden gizliye çabaladığı detayının ufak çıtlatmasını da yine bu sahnede Daru’dan duyuyoruz. Kurisu hiç pes etmemiş, kendince her şeyi düzeltmek için bir çözüm arıyormuş.

Hemen ardından Daru bizimkini arıyor, tüm olanların özetini geçiyor. Kurisu’nun yine yukarıda bahsettiğim “bir bakışta Beta’dan geldiğini anlıyor” olayını da bu sahneyle çözmüşler. Daru telefonda Okabe’nin farklı zaman dilimleriyle ilgili zırvalamasını anlatırken Kurisu bir anlığına Mayuri’nin her zaman oturduğu yere bakıyor. Okabe’nin oraya oturuşundan anlamıştı çünkü. Bu farkındalığı yaşar yaşamaz bizimki önlüğünü çıkarıp atıyor kendini sokaklara. Yani bir şekilde VN’dekinin tam tersi olmuş: Okabe farkındalık yaşayıp Kurisu’ya koşmuyor da, Kurisu farkındalık yaşayıp Okabe’ye koşuyor. Güzel olmuş ama.

Kurisu tüm ponçikliğiyle ve MONTUYLA (teşekkürler stüdyo) bizimkini buluyor istasyonun oralarda. Nasıl buldu yav diye düşünürken GPS diyor. Açıkçası bu GPS olayını anlamadım. Bölüm sonlarında Okabe sorunca Kurisu söylemem diyip geçiştiriyor, ne yaşadınız arkadaşım kaşla göz arasında birbirinize GPS yükletecek kadar? VN’de falan da geçmiyor ki bir açıklık getireyim, çok garipti. Neyse laba geri dönüyorlar, Kurisu Okabe’ye makineyi gösteriyor. Acaba neden timeline değişti bunu bir türlü anlayamıyor Okabe, asıl derdi bu. O yüzden korkuyor. Ek olarak bu kısımlarda VN’de şöyle hoş bir detay vardı. Kurisu böyle ponçik ponçik konuşup utanıp sıkılırken Okabe içinden çok tatlı düşünceler geçiriyordu Kurisu hakkında. İşte “nasıl dudağını büzüyor, yüzü kızarıyor, bir şey anlatırken nasıl gözünün içi çakmak gibi, gerçekten onu çok seviyorum” tarzında düşünceleri var. Bu sahneye bambaşka bi duygu yüklüyordu bu açıdan bakmak.

Çatıdayız, yine montlu Kurisu var ❤ Daru laba gelmiş Makise’yle konuşmak için. Mayuri öldükten sonra bu ikisinin bu şekilde dostluğunu ilerletmesi çok hoş bi detay olmuş. Belli ki Okabe Kurisu’nun teklifini şimdilik reddetmiş ve evine dönmüş. Daru da hâliyle üzülüyor, sonuçta Kurisu o makineyi yapmak için o kadar uğraştı. Ve bu sahnede Daru’nun cümlesi yarım kalıyor, acaba ne diyecekti orada Kurisu’ya?

Okabe tamamen depresyon modunda evde yatarken havlulara sarılmış Kurisu bizimkini arıyor. Kurisu’nun bolca etinden sütünden faydalanalım demişler, fanservise doyduk çok şükür. Okabe’yi istasyona çağırıyor bir yere götürmek için. Buradaki Okabe farkındaysanız inanılmaz çökmüş bir Okabe. İşte Beta Okabe’nin VN’deki hâli tam olarak bu şekilde. Sürekli üzgün, sesi durgun, gözleri manyak gibi titriyor falan filan. Anime başlangıcında bu kadar ağır ele almayacaklarını söylemişti anime stüdyosu ama az da olsa bu vesileyle bize göstermiş oldular.

Bizimkiler yola çıkıyorlar, yolda minik konuşmalar oluyor. Bu esnada Amadeus’un lafı geçiyor. Kurisu’nun Amadeus’u bilmesi gayet doğal, neticede kendisi bu yapım aşamasının bir parçasıydı. O yüzden çok şaşırıyor Okabe’nin bu kadar bilmesine. Hatta kendinin anlatmış olabileceğini düşünüyor, ah be kızım Beta’da öldün sen konu ne ara Amadeus’a kadar gelsin. Okabe pat diye Maho ve Leskinen’in adını verince Kurisu şok oluyor. Yani düşünün erkek arkadaşınız sizin mahalleden en yakın arkadaşınızla falan tanışıyormuş gibi bir olay bu. Kurisu’nun doğal ortamından insanlar bunlar ve Okabe gayet sıradan bir şeymiş gibi gelmiş karşısına isimlerini falan sayıyor. Kurisu heyecandan pert hâliyle.

Hazır Kurisu’yu bulmuşken Okabe tüm yaşananları aşağı yukarı anlatıyor. Çünkü onun gözünde zaman çizgisinin değişmesinin bir şekilde Amadeus’la alakası var. Bir de programın sahibine sormak lazım neticede. Fakat Kurisu tek başına AI’nin böyle büyük bir değişime yol açabileceğine inanmıyor. Çünkü Amadeus’ta Kurisu’nun hafızası yüklü ve Kurisu kendisinin zaman makinesi teorisini o zamanlar reddettiğini biliyor. Bilmediği bir şey var ki o da Amadeus Kurisu’nun zaman makinelerinin mümkünatını tam olarak reddetmemiş olması. Ortada bir cevap vermişti. Daha kötüsüyse bu teorinin Amadeus’un içinde bir yerlerde mevcut olması. Tabii bu kısımları Okabe söylemiyor Kurisu’ya.

Derken malum mekana varıyoruz. Mayuri’nin mezarı. Açıkçası daha önce hiç bu şekilde görmemiştik, o yüzden izlerken epey derinden sarsıyor insanı. Mezarın üzerindeki kalıntılardan herkesin sık sık burayı ziyaret ettiğini anlıyoruz. Mayuri öldükten sonra tam olarak Okabe’ye ne olduğunu da hiç göremiyorduk. İşin bir de bu kısmıyla yüzleşmek çok zor açıkçası. Okabe okulu falan bırakmış, laba da uğramıyormuş. Sürekli mezarın başında bekliyormuş akşama kadar (inb4 mezarlıkta ağlayan kız aslında Okabe’ymiş). Burada Kurisu’nun Okabe’yi tarif ediş şekli, Mayuri’nin büyükannesinin mezarının başında bekleyişini Okabe’nin tarif etmesiyle cümlesi cümlesine aynı.

Kurisu’nun elinden hiçbir şey gelmemiş çünkü ne diyebilir ki? Okabe zamanında bu seçimi Kurisu için yapmışken “ya böyle yapmasaydın keşke” denmez artık o noktada. O yüzden hep susmuş. Ama şimdi karşısına Beta Okabe gelmiş, herkesin ne kadar büyük vicdan azabı çektiği ortada. Mayuri’nin ölümüyle her şey dağılmış. O yüzden Kurisu Okabe’yi ikna etmek için son şansını da bu şekilde kullanıyor. Fakat anlamadığı bir şey var, eğer Kurisu ölürse bu sefer de Okabe vicdan azabı çekiyor. Kurisu biraz ittirmeyle asıl önemli olanın Mayuri olduğunu bir şekilde bize yutturuyor ve lanet müzik giriyor. Okabe ağlıyor, hepimiz ağlıyoruz. Ağlama reyiz.

Tekrar laba dönüyoruz ve hazırlıklar başlıyor. Kurisu bizden geri döndüğümüze onu unutmamızı istiyor. Sanki çok kolay bir şeymiş gibi. Fakat bunu istemesinin sebebi tamamen önlem amaçlı. Çünkü dediğine göre Kurisu zaman makinesi teorisini aşağı yukarı Okabe’yle tanıştıktan sonra tamamlamış. Yani Okabe’nin Amadeus’la takılması ateşle barut gibi. Akabinde tatlış bir pinky promise yapıyorlar ve Christina müziği giriyor. Kurisu başlıyor romantikliğe, ilk tanıştıkları anı hatırlatıyor. Buradaki Kurisu için, yani “birisi Kurisu’yu bıçakladı” D-mail’inden hemen sonraki Kurisu için ilk tanışmamız asansörden indiğimiz sahne. Ondan öncesini hiç bilmiyor. Burada Okabe ufak bir farkındalık yaşıyor. Hatırlarsanız Steins;Gate’e geçmenin yolu, o andaki kendini kandırmakla ilgiliydi. Yani perspektif, bakış açısı. Okabe içinden “onun perspektifinden bakınca bizim tanışmamız böyle miydi yani?” diye düşünürken bir anda kafasına dank ediyor. Tam olarak farkındalık hâliyle yaşanmasa da işte yavaş yavaş Beta Okabe’nin nasıl Operation Skuld’ı ilmek ilmek çözdüğünü anlıyoruz.

Okabe bir türlü göndermek istemiyor D-mail’i, yani nasıl göndermek istesin. Allah’ım bunlar nasıl acılar. Kurisu yine bizimkini en çok tanıyan kişi olarak onun acı çektiğini görüyor ve VN’de en çok görmek istediğimiz ama VN’de bile olmayan o ponçikliği yapıyor. Pat diye öpüyor Okabe’yi ;_; Şöyle bir sahne için 7 yıl bekledik ama değdi arkadaşlar. Kurisu’nun eli telefona uzanıyor bu esnada ve D-mail’i kendi eliyle göndermiş oluyor. Biz sesini duymuyoruz ama bu sahnede ayrıyeten “Elveda” diyor Kurisu. 😦 Reading Steiner aktifleşiyor ve ilk D-mail’i sildiğimiz güne geri dönüyoruz. Şimdi burası VN’de yoktu ve anime çok başka bir boyuttan ele almış ama güzel düşünmüşler. Anlatayım.

D-mail’in geri alındığı günden hemen önce hatırlarsanız Okabe ve Kurisu’nun çatıda yağmurda bi sahnesi geçiyordu. Kurisu bizimkinin önlüğünü falan dikiyordu. Okabe ondan vazgeçmek zorunda kaldığı için Kurisu’dan özür diliyordu. Sonrasında hatta öpüşüyorlardı falan, vedalaşıyorlardı. Ertesi gün Kurisu Amerika’ya dönmek üzere yola çıkıyordu, neticede sadece 1 haftalığına tanışmışlardı. En azından ölecekse de evinde ölmek istiyordu Kurisu. Diğerleri de onu Amerika’ya dönmüş bileceklerdi ve ölümünü hazmetmek kolay olacaktı ona göre. Ama son anda Kurisu vazgeçiyordu ve koşarak laba gidiyordu. İlk sezondaki versiyonumuzda hatırlarsanız Okabe tam Enter tuşuna bastığı an Kurisu kapıdan giriyordu ve “Okabe ben de seni-” derken Reading Steiner aktifleşiyordu. Beta’ya geçiyorlardı ama Okabe o son anın etkisinden bir türlü çıkamıyordu.

Şu an bulundukları “anime-orijinal-Alfa” versiyonundaysa Okabe tuşa basamamış. Neden? Çünkü Kurisu kapıdan girmiş ve Okabe böylece vazgeçmiş. Animedeki Alfa’dan farklı olan kısımsa Kurisu’nun D-mail’inde gizli. Kurisu kendine Okabe’nin telefonundan “içeri girme” diye mesaj atıyor. Kurisu burada teknik olarak yine Okabe’yi dinlemeyip içeri giriyor ama neticede o mesajı okuma ve tereddüt etme süresi Okabe’ye yetiyor. İçeri daldığındaysa Okabe çoktan Enter’a basmış oluyor, tam Kurisu ona “ben de seni-” derken Beta’ya geçiliyor. Yani bu şekilde bizim animede gördüğümüz versiyona ulaşmış oluyorlar, taşlar yine yerine oturuyor. Kapanışta çalan şarkıysa yine VN’de kullanılan bir parça bu arada, atayım:

Bölüm sonunda çıkan divergence numarasıysa VN’de falan hiç görmediğimiz bir numara. Bizim geldiğimiz divergence 1.130205 Beta idi; ama bu sefer çıkan sayı 1.097302 Beta. Yani geldiğimiz Beta’ya geri dönemeyebiliriz, üstelik bu Beta sayısı VN’de bile geçmiyor. Koltuklarınıza sıkıca yaslanın, anime stüdyosu bizi değişik bir yolculuğa çıkaracak gibi duruyor.