Steins;Gate 0

Aşağı yukarı 24 saatlik oynama süresiyle devam oyunu nasıl olurmuş bize gösteren bir yapım oldu S;G0 benim için. İsminin neden “0” seçildiğini, logosunda neden içinden çizgi geçen bir 0 bulunduğunu okudukça çok daha iyi anladım.

Yazımda hikayenin neleri kapsadığı üzerine spoiler bulunabilir fakat bunlar kesinlikle oyun sonu veya çok çok önemli sahnelerle ilgili olmayacak. Daha önce Steins;Gate ile ilgili hiçbir şey izlememiş/okumamış arkadaşlar bu yazıdan yavaşça uzaklaşsın.

Steins;Gate’in görsel romanı uzun süre çeviriye ulaşmadığı için animesini izleyip bu harika serinin peşine düştüğümüzde yıl 2011’di. Yine Chaos;Head ile başlattığım “virgüllü görsel romanları okuma” serüvenimde sıra Steins;Gate’e geldiğinde yıl 2014’tü. Aradan kısa bir süre sonra Steins;Gate 0 duyuruldu ve çıkış tarihinden yaklaşık 1 yıl sonra, yani 2 hafta önce, elime İngilizce çevirisi geçti. Böylesine uzun ve karmaşık dile sahip bir görsel roman çevirisini bu kadar kısa sürede elde etmek nasıl bir duygu anlatamam.

Öncelikle MyAnimeList üzerindeki yapımların neredeyse çoğunun canon olmadığı, yani seriyle resmi anlamda bir alakası olmadığını belirteyim. Aslında var fakat bu iki oyunun geçtiği zaman çizgisinden çok daha farklı yerlerde geçiyorlar. İmkansız değiller; ama ciddiye alınmaları tavsiye edilmiyor pek. Özellikle Kurisu’nun ana karakter olduğu şu meşhur S;G filmi. Düz Kurisu fanservis olarak düşünüp bu 2 oyuna çok da katmamak gerekiyor orada yaşanan şeyleri.

Fakat bluray setiyle gelen bir 23. bölüm var ki, işte o tam bu devam oyununun ilk 1 saatini özetler nitelikte. Eğer seriyle içli dışlı olup hala izlemeyenler varsa bunu mutlaka izlesin: Divide by Zero

Genel Steins;Gate evreninde zaman çizgisi (yani timeline) sayıları mevcuttu. Bol basamaklı 0,94308 şeklinde yazılan ve sol başındaki basamak değiştiği takdirde bambaşka bir zaman çizgisine atlamış oluyorduk. Amacımız başlangıçta 0’dan 1’e geçebilmekti, böylece bir felaketi önleyebilecektik. Basite indirgeyecek olursam, 0 ile başlayanların Alfa; 1 ile başlayanların da Beta olduğunu düşünelim. Bu ikisinin kesiştiği bir üçüncü Steins;Gate çizgisine varmaktı tüm hedefimiz.

Alfa çizgisinde Kurisu yaşıyor, Mayuri ölüyordu.
Beta çizgisinde Mayuri yaşıyor, Kurisu ölüyordu.
Steins;Gate çizgisinde ikisi de yaşayabiliyordu.

Önceki oyunda (ve animede) şimdiye kadar gördüğümüz neredeyse her şey Alfa çizgisine aitti. Animenin sonu ve ardından gelen OVA bölümü sayesinde de S;G çizgisine ait sahneler görmüştük. Peki ya Beta? Bir noktada Kurisu’yu feda edip Alfa’dan Beta’ya geçtiğimizde Mayuri’yi kurtarmanın haricinde 3. Dünya Savaşı’nın da önünü kestiğimizi düşünmüştük. Ama kesilmemişti, Suzuha yine savaş dolu bir kaosun içinden geliyordu yanımıza. Yani Beta çizgisinin sonunda savaş ve ölüm vardı. Buradan aşağı yukarı bu oyunun ne tür bir kaos içerdiğini anlamışsınızdır.

Beta çizgisinde hayatımızı sürdürürken bir gün Suzuha asker üniformasıyla gelir ve bizi Kurisu’nun öldürüldüğü o güne götürür. Kurisu’yu aslında öldürenin kendimizden başkası olmadığını anlar ve adeta şok geçiririz. Suzuha’ya gelen emir tam olarak da budur, bu gerçeği kavradıktan sonra izlememiz gereken bir video vardır. Videoyu izler ve Steins;Gate’in kapısını aralarız. Ancak bu oyunda daha videonun bahsi bile açılmadan “yeter artık üzerime geldiğiniz” diyerek kaçıyoruz tüm sorumluluklarımızdan. Tüm lab işlerini bırakıp okula odaklanıyor Okabe, bu süreçte psikolojik tedavi görüyor zira Mayuri ve Kurisu’nun kollarında öldüğü anlar sürekli zihninde canlanmakta. İşte bu yüzden o görmeye alıştığımız maddo scientist Hououin Kyoma’yı öldü bilin. (Aynı şekilde Suzuha da artık o part-time çalışan Suzuha değil)

Bu oyunda yeni bir karakterle daha tanışıyoruz: Maho Hiyajo. Kendisi tıpkı Kurisu gibi bir bilim insanı fakat biraz daha arkaplanda kalmış (Divide By Zero bölümünde kalabalığın arasında elinde valizle görülüyor, ayrıca kapanışın ilk saniyelerinde silüeti mevcut). Ünlü bir profesör ile yapay zeka üzerinde araştırma yürütüyorlar ve konferans için Japonya’ya geliyorlar. Bu konferans esnasında bol bol Kurisu’nun adı geçiyor ve ne zaman Kurisu’ya kötü laf söylense Okabe hepsini tek tek susturarak -yine- bolca dikkat çekiyor. Maho ve Okabe karşılaşması da Kurisu ortak paydasında gerçekleşiyor. Kısa bir muhabbet sonunda öğreniyoruz ki Maho ve Kurisu aynı labda araştırma yapmışlar. Bu zaman çizgisinde Kurisu bizimle 1-2 cümle ettikten kısa bir süre sonra öldüğü için Maho bizim hakkımızda hiçbir şey bilmiyor haliyle.

Kurisu’yla olan yakınlığımızın tam olarak ne olduğunu anlatmasak da Maho ve profesörü bize güvenip yapay zeka projelerinde geldikleri son noktayı gizli bir odada gösteriyorlar. Karşılaştığımız şey ise, Makise Kurisu’nun yapay zeka modelinin ta kendisi: Amadeus Kurisu.

İlk oyundaki Skyclad no Kansokusha açılışı yanında inanılmaz sönük kalmış bu şarkı.

---

İlk oyunda true end, yani animenin geldiği sona ulaşmak için tüm routelardan geçmek zorunda kalıyorduk. Mayuri’yi kurtarma operasyonundan vazgeçtiğimiz anda ise o route’un ötesine geçemiyor ve oyunu bitiriyorduk. (Her route’ta neler olduğu ve route sistemi şu yazımda mevcut -> Steins;Gate) Demek istediğim, birbirini ardışık takip eden ve son ana kadar “New Game” yapmak zorunda kalmadığımız bir route sistem vardı. Fakat bu oyunda öyle değil.

Tıpkı Tsukihime‘de olduğu gibi Near Side ve Far Side muhabbeti var. Yani bi bizim dahil olduğumuz ve ana konuyla çok ama çok alakalı olaylar zinciri; bir de işin arkaplanında dönen ve bir şekilde ana konuya dolaylı yoldan etki eden olaylar zinciri. Bu iki yol zaman zaman bazı seçimlerden ötürü birbiriyle çelişebiliyor zira birbirinden baya farklı şekilde ilerliyorlar. Korkarım bu oyun animeye uyarlandığı zaman Far Side kısmını komple görmezden gelebilirler. En kötü OVA veya Special olarak görürüz, yine de yazık olur.

Anlatım tarzı olarak ise bu oyunu öncekinden farklı olarak ben Chaos;Head‘e benzettim. Normalde ilk oyunda ne zaman ve nerede olursak olalım olaylar hep bizim bakış açımızdan yansıyordu. Fakat burada tıpkı C;H’deki gibi zaman zaman diğer karakterlerin bakış açısından veya direk 3. kişiden görüyoruz olayları. Bazen hiç ana karakterlerin bile gözükmediği sahnelere şahit oluyoruz. Yani kurgusal anlamda hikaye size sıralı verilmek yerine küçük ve karışık parçacıklar halinde sunuluyor. İlk gördüğünüzde “sanırım bu konu buraya bağlanacak” diye düşünmeniz sağlanıyor; fakat bir sonraki sahnede bu düşüncenizi size yutturuveriyorlar. Hatta bazen bu kısa sahneleri unutup gidiyorsunuz, ileride büyük bir twist olarak karşınıza çıkınca “tabi ya nasıl düşünemedim!” diye isyan ediyorsunuz. Chaos;Head oyununa yüksek puan vermemin sebebiydi bu sistem, yazar resmen okuyucuyu avucunda kukla gibi oynatıyordu. O sistemi burada kullanmaları çok güzel düşünülmüş.

Oyunda 6 adet son bulunmakta. Bu sonlara giden yollar da kendi içinde çeşitli bölümlere ayrılmış. Genel olarak üst paragrafta bahsettiğim Near Side ve Far Side aslında kağıt üstünde şu şekilde bir görünümde oluyor: (Bazı kısımları sildim tabi :P)

Tabi çoğu yerde daha değişik gidişatlar mevcut ama “0” yolu izlendiğinde hem serinin ismine uygun oluyor hem de bazı şeyler daha iyi oturuyor. Zaten her route birbirinden bağımsız gibi gözükse de aslında hepsinin cevapladığı belli başlı soru işaretleri var. Yani bir route’u eksik okusanız oyun sonundan bir şey kaybetmezsiniz; fakat çoğu sahne ve cümle aklınızda daha güçlü bir anlam kazanır.
Animede atlanma ihtimali olan kısımlar ise ana hat üzerinde olmayan ek senaryolar. İroniktir ki benim en beğendiğim senaryolar da yine bunlar oldu. Bad End olarak geçen Gehenna’s Stigma’nın filmi bile çekilebilir o kadar kaliteliydi, animede mutlaka yer almalı. Yine Twin Automata senaryosunun OVA olarak gelmesi mümkün, anime bittikten sonra izlenince her şeyi çok iyi oturtacaktır. Recursive Mother Goose da Special olarak gelebilir. En iyi ihtimal Danganronpa 3’te olduğu gibi Future/Despair tarzında 2 ayrı sezon olarak ilerletebilirler.

---

Karakterler

Sadece yeni eklenen karakterler hakkında birkaç bilgi vereceğim, bunlar genel olarak tanıtımlarda da yazan bilgiler.

Maho Hiyajo

Makise Kurisu ile aynı ortamda çalışma fırsatı bulmuş bir araştırmacı. Kısa boyu ve paspal kıyafetleri yüzünden girdiği ortamlarda çocuk muamelesi görüyor. Yapay zeka çalışmalarında ve sunumlarında profesörün çevirmenliğini yapıyor. Kurisu kadar ünü olmasa da onun kadar potansiyel var (Filmde Kurisu araştırma yaparken elinde Maho’nun adı geçen kağıtlar mevcut). Not geçelim, Kurisu ve Maho birlikte çalışırken Kurisu Japonya’ya gidiyor ve birkaç gün içinde ölüyor. Yani bizim tanıdığımız Kurisu’yla Maho’nun tanıdığı Kurisu arasında biraz farklılıklar olabilir.

Kagari Shiina

Gelecekteki Mayuri’nin üvey kızı. 2036’dan malum görev için gönderilen Suzuha’nın yanında yer alıyor. Okabe’nin yanına gelmeden önce halletmeleri gereken birkaç daha görev olduğu için, 1998 yılında aynı noktaya iniyorlar. Fakat bu görev esnasında Kagari kayboluyor. Suzuha yıllarca ondan haber alamıyor ve Okabe’ye ulaştığı sırada bile Kagari’yi aramaya devam ediyor.

Yuki Amane

Tam olarak o kişi evet.

Leskinen Alexis

Kurisu’yu yakından tanıyan ve onun üniversitesinde yer alan bir profesör. Herkes tarafından sevilen bebek gibi bir abimiz. Yapay zeka araştırmalarının lideri. Herkese çok sevecen yaklaşıyor. Kim seslendirdiyse inanılmaz bir iş çıkarmış, tam Amerikan aksanıyla Lintahlo Lintahlo diye geziyor ortalıkta.

Reyes Judy

Leskinen gibi kendisi de profesör ve araştırmacı. Maho’yla fingirdeşmeyi çok seviyor. Yapay zeka grubunda yer almasa da aynı üniversiteye bağlı oldukları için farklı bir departmanda araştırma sürdürüyor. Bu ablamızın da inanılmaz bir aksanı var.

Katsumi Nakase – Kaede Kurushima

Mayuri’nin cosplay tayfasından bu kızlar da. İlk sezonda biz zaman makinesiyle falan uğraşırken Mayuri sürekli bu kızlarla takılıyordu ama hiç yüzlerini görememiştik. Soldaki oğlan tipli olduğu için o tarz karakterlerin cosplayini yaparken, siyah saçlı kızımız Mayuri ona ne dikerse onu giyiyor. Soldaki kız garip garip rüyalar görmekte.

Ben önceki yazımda hep “keşke diğer karakterlerin gözünden de okuyabilsek” demiştim, burada bunu yaptıkları için çoğu karakteri göründüklerinden daha iyi tanıma fırsatımız oldu. Her karakter bir şekilde etkin bir role sahip, hele Amerikan tiplerin çok komik cümleleri var Hey Miister sahnesini geçebilir hatta.

---

Önceki oyunda elimizde D-mail gönderdiğimiz, SMS’lerle hikayeye yön verdiğimiz kapaklı bir cep telefonumuz vardı. Burada tabi teknoloji geliştiği için artık herkesin elinde akıllı telefon mevcut. Yine önceki oyundaki gibi istediğimiz şekilde arkaplanını, zil sesini falan değiştirebiliyoruz (Gate of Steiner yine var!). SMS’in yerini de Japonya’da inanılmaz meşhur olan mesajlaşma uygulaması LINE (oyunda RINE) almış. Yani artık gönderilen şeyler D-mail yerine D-rine olarak geçiyor.

Bir de oyuna yapay zeka Amadeus eklenince, telefonumuzla erişebileceğimiz şeylerden bir diğeri de Amadeus programı oluyor.

İlk oyunda şikayet ettiğim şeylerden biri walkthrough sisteminin inanılmaz karışık olmasıydı. Yok o mesaja cevap vericez, yok bu mesaja şöyle yanıt vericez falan kafam allak bullak olmuştu. Burada RINE mesajlarını istersek hiç takmayabiliyoruz. Önemli olan birkaç mesaj ve aramalar var. Onun haricinde geriye yaslanıp oyunun tadını çıkarmak kalıyor. Fakat hoşuma giden bir şey, RINE mesajlarında karakterlerin birbirlerine attıkları stickerlar oldu.

Çizim ve müziklere gelince. Açıkçası çizimler epey yol almış, bir sürü değişik kıyafet giyiyordu karakterler (bir de Maho’nun binbir çeşit yüz ifadeleri <3). Fakat yine de benim gözüm eski çizim tarzını aradı; irili ufaklı gözler olsun, hoş renklendirilmiş kendine özgü saç rengi kıyafet vesaire. Bu oyunda çizim ve renklendirmeler çok sıradanlaşmış, herhangi bir vnde görebileceğimiz hale gelmiş. CG konusunda geniş davranılmış tabi o konuda şikayet yok tabi, flashback kısımlarında eski oyundaki CG’leri falan gördük.

Ama bir şey var ki artık üşengeçlikten mi öyle yaptılar yoksa değişik etki olsun diye mi bilmem, olayların üstünden 1 yıl geçtiği bir senaryo vardı. Mayuri’nin eski oyundaki sprite’ını direk kullanmışlar, diğer karakterler ise normal görünüyorlar. Normalde aynı boyda olduğu karakterlerin yanında ufak çocuk gibi falan kalıyordu şu şekilde:

Müzik kısmındaysa kulağım hep bir Gate of Steiner aradı ama değişik bir çözüm getirmişler o konuya. Yer yer eski oyundaki müziklerin çaldığı flashback sahneleri oldu. Yaklaşık 20 şarkılık falan bi yeni müzik var; ama bana sorarsanız sadece 5 tanesi falan akılda kalır. Özellikle 3. Dünya Savaşı temalı yerlerde çalan şu parça var ki, direk Beta çizgisinin karanlığını anlatır nitelikte:

Çok fazla spoiler vermemek için ufaktan yazıyı bitiriyorum ama bilmenizi isterim ki gerçekten twist üzerine twist dolu bir hikaye olmuş. Bazı karakterler biraz harcanmış, bazılarının üzerine biraz daha düşülmeliydi belki ama ona rağmen hikayesel anlamda çoğu konudaki meraklarımızı tamamlar nitelikte bir devam oyunu olmuş. Umarım bunun üzerine ek light novel tipi şeyler gelir de yeni karakterlerimizin üzerine biraz daha ekleyebiliriz.

İlk oyuna 9.7 tarzı inanılmaz über bir puan vermiştim ve hala bunu bir gram düşürmeye niyetim yok. Onun yanına kıyaslayınca Steins;Gate 0 o kadar puanı hak etmiyor gibi aslında. Bazı karakterler gerçek anlamda harcanmış, insan şöyle ilk oyundaki gibi topluca bir açıklama bekliyor. Chaos;Head’i bitirdiğimde de böyle bir his yaşamıştım, insanın içinde bir boşluk oluyor “ya şu sahne vardı ama niye vardı” diye. Sonuna laf edemem yalnız, hiç aklınızdan bile geçiremeyeceğiniz inanılmaz bir sahneyle veda ediyor oyun. Eğer anime o ruhu vermeyi başarabilirse, ki tahminimce son bölümün kapanış sonrası sahnesi gibi bir şey olacak, o hafta epey bir coşacağız. Özetle benim Steins;Gate’e puanım düz 9/10 şimdilik.

Spoiler isteyen varsa yorum bırakabilir, bir şekilde cevaplarım.